Mensil Max 50 mg, 2 tabletki do żucia

Mensil Max 50 mg to lek w postaci tabletek do rozgryzania i żucia stosowany w celu poprawy erekcji u mężczyzn z zaburzeniami wzwodu. Substancją czynną jest syldenafil, należący do leków z grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE5). Lek Mensil wspomaga rozkurcz naczyń krwionośnych w prąciu, prowadząc do napływu krwi do prącia w trakcie pobudzenia seksualnego. Pobudzenie seksualne jest konieczne do wystąpienia korzystnych efektów leczniczych sildenafilu.

Lek Mensil 50 mg stosuje się:

• w leczeniu zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn, czyli impotencji definiowanej.

1 tabletka zawiera:

• substancję czynną: syldenafil (w postaci cytrynianu) 50 mg,
• substancje pomocnicze: polakrylina potasowa, krzemionka koloidalna bezwodna, laktoza jednowodna, powidon K-30, aspartam (E 951), kroskarmeloza sodowa, aromat miętowy, magnezu stearynian, potasu wodorotlenek (do ustalenia pH), kwas solny (do ustalenia pH).

Lek Mensil Max działa poprzez wspomaganie rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu, zwiększając napływ krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego.

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

• Dorośli: zalecana dawka to 50 mg, o ile pacjent stosował wcześniej leki zawierające syldenafil w dawce 50 mg lub większej.
• W przeciwnym razie lek Mensil Max w dawce 50 mg należy stosować tylko w przypadku, gdy pacjent po zastosowaniu syldenafilu w dawce 25 mg nie odczuł pożądanego efektu (nie uzyskał wzwodu wystarczającego do odbycia stosunku). Jeśli zastosowanie leku zawierającego syldenafil w niższej dawce (25 mg) pozwoliło na uzyskanie erekcji umożliwiającej odbycie stosunku seksualnego, to nie należy stosować dawki 50 mg.
• Lek Mensil Max należy przyjmować na około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną. Tabletkę trzeba rozgryźć i żuć.
• Nie należy stosować częściej niż raz na dobę.

• Uczulenie na syldenafil lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
• Jeśli pacjent przyjmuje azotany, ponieważ ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki z tej grupy – leki te są często stosowane w celu łagodzenia objawów dławicy bolesnej („bólu w klatce piersiowej”). W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Przyjmowanie leków uwalniających tlenek azotu (takie jak azotyn amylu, tzw. poppers), ponieważ ich jednoczesne przyjmowanie może również prowadzić do niebezpiecznego zmniejszenia ciśnienia tętniczego.
• Przyjmowanie riocyguatu. Jeśli pacjent przyjmuje riocyguat lub nie jest pewien, należy poinformować o tym lekarza.
• Ciężkie choroby serca lub wątroby.
• Niedawno przebyty udar lub zawał serca oraz w przypadkach niskiego ciśnienia tętniczego krwi.
• Dziedziczne zmiany degeneracyjne siatkówki, takie jak zwyrodnienie barwnikowe siatkówki (tzw. retinitis pigmentosa).
• Jeśli u pacjenta stwierdzono kiedykolwiek utratę wzroku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (tzw. NAION).