Wskazania
Lek Senolek jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania w sporadycznie występującej bezsenności u osób dorosłych.
Sporadycznie występująca bezsenność może pojawiać się zwłaszcza w przypadku występowania trudności z zasypianiem, częstych przebudzeń nocnych, wczesnego budzenia w godzinach porannych, związanych ze stresem bądź zmianą stref czasowych.
Zaburzenia snu mogą negatywnie wpływać na procesy fizjologiczne i prowadzić do spadku sprawności psychofizycznej. O bezsenności mówimy między innymi wtedy, gdy: czas zasypiania przekracza pół godziny, łączne wybudzenie się w czasie nocy trwa dłużej niż pół godziny, zakłócenie takie występuje co najmniej przez trzy noce w poszczególnym tygodniu i zła jakość snu powoduje zmęczenie lub obniżoną sprawność psychofizyczną w ciągu dnia.
Okres leczenia powinien być jak najkrótszy. Leku nie należy stosować dłużej niż przez 7 dni bez konsultacji z lekarzem. Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Działanie
Sposób użycia
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek stosuje się doustnie.
Zalecana dawka dla osób dorosłych to: W razie potrzeby, 1 kapsułka na 20 minut przed snem.
Nie należy przekraczać zalecanej dawki i częstości dawkowania.
Nie należy przekraczać maksymalnej dobowej dawki leku: 1 kapsułka na dobę.
Nie należy przyjmować dodatkowej kapsułki w sytuacji, gdy pacjent obudzi się w nocy.
Czas trwania leczenia
Leczenie powinno być jak najkrótsze.
Leku nie należy stosować przez okres dłuższy niż 7 dni bez konsultacji z lekarzem.
Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.
Ważne
jeśli pacjent ma uczulenie na difenhydraminy chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
jeśli pacjent ma bliznowaciejący wrzód żołądka (uszkodzenie błony śluzowej żołądka lub początkowego odcinka jelita);
jeśli pacjent ma niedrożność żołądka i jelit (spowodowaną np. wrzodem trawiennym);
jeśli pacjent ma guz nadnercza (znany jako guz chromochłonny);
jeśli pacjent ma problemy z sercem zwane wydłużeniem odstępu QT;
jeśli pacjent ma chorobę układu sercowo-naczyniowego lub niskie tętno;
jeśli pacjent ma małe stężenie soli we krwi (np. zmniejszone stężenie potasu lub magnezu);
jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub leki, które mogą wpływać na rytm serca;
jeśli w najbliższej rodzinie pacjenta wystąpił nagły zgon z powodu schorzeń serca.