Unituss Junior 60 mg/ 10 ml, syrop, 120 ml

Unituss Junior to lek w postaci syropu o zapachu truskawkowym, odpowiedni dla dzieci powyżej 2. roku życia i dorosłych. Substancją czynną leku jest lewodropropizyna (Levodropropizinum) o działaniu przeciwkaszlowym i znoszącym skurcz oskrzeli. Syrop stosuje się w objawowym leczeniu suchego kaszlu o różnym pochodzeniu (np. w przebiegu raka płuca, w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, przy krztuścu). Można go stosować jedynie w oczekiwaniu na rozpoznanie przyczyny kaszlu lub w oczekiwaniu na efekt leczenia choroby powodującej kaszel

Lek Unituss Junior stosuje się u osób powyżej 2. roku życia w:

• objawowym leczeniu nieproduktywnego (suchego) kaszlu różnego pochodzenia.

10 ml syropu zawiera:

• substancję czynną: lewodropropizyna 60 mg,
• substancje pomocnicze: metylu parahydroksybenzoesan (E 218), propylu parahydroksybenzoesan (E 216), sacharoza, aromat truskawkowy 502301T: glikol propylenowy (E 1520) i substancje zapachowe, kwas cytrynowy jednowodny (E 330), sodu wodorotlenek, woda oczyszczona.

Hamowanie kaszlu.

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

• Dzieci powyżej 2. roku życia o wadze 10-20 kg: 3 ml syropu, 3 razy na dobę.
• Dzieci powyżej 2. roku życia o wadze 20-30 kg: 5 ml syropu, 3 razy na dobę.
• Dzieci o wadze powyżej 30 kg, młodzież i dorośli: 10 ml syropu, 3 razy na dobę.
• Unituss Junior stosuje się doustnie, 3 razy na dobę, w odstępach wynoszących przynajmniej 6 godzin. Dołączona do butelki miarka pozwala łatwo odmierzyć 3, 5 i 10 ml syropu.

Nie należy stosować syropu Unituss Junior przez dłużej niż 7 dni bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

• Uczulenie na substancję czynną bądź którykolwiek z pozostałych składników syropu Unituss Junior.
• Obfita wydzielona oskrzelowa i zaburzenia czynności rzęsek nabłonka oskrzelowego (zespół Kartagenera, dyskineza rzęsek).
• Ciąża, karmienie piersią.
• Nie podawać leku dzieciom poniżej 2. roku życia.

• Lek Unituss Junior należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.
• Nie należy przechowywać leku w lodówce ani go zamrażać.
• Lek Unituss Junior można bezpiecznie stosować przez 6 miesięcy od pierwszego otwarcia butelki (o ile pozwala na to termin ważności na opakowaniu).

Lek ten, podobnie jak każdy inny lek, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• Podczas stosowania leku Unituss Junior działania niepożądane występują bardzo rzadko, w większości przypadków nie są ciężkie i ustępują po przerwaniu leczenia.
• Zdarza się jednak czasem, że wymagają specyficznego leczenia farmakologicznego.
• Jeżeli u pacjenta wystąpi jakikolwiek z objawów wymienionych poniżej, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc do lekarza:
• ciężkie przypadki reakcji skórnych (pokrzywka, świąd) lub chorob skory np. przebiegających z tworzeniem się pęcherzy (epidermoliza),
• nierówna praca serca (ryzyko wystąpienia bigeminii przedsionkowej),
• reakcja alergiczna i/lub anafilaktyczna (w postaci obrzęku, duszności, wymiotów, biegunki),
• śpiączka hipoglikemiczna.
• Należy niezwłocznie poinformować lekarza o wystąpieniu powyższych działań niepożądanych, ponieważ mogą one powodować konsekwencje, które zagrażają życiu.
• Stosowanie leku Unituss Junior zgodnie z zaleceniami podanymi w dołączonej do opakowania ulotce dla pacjenta zmniejsza niebezpieczeństwo wystąpienia działań niepożądanych.

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• pokrzywka, rumień, osutka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący zwykle w obrębie twarzy lub gardła, mogący zagrażać życiu), reakcje skórne,
• bóle żołądka, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka,
• reakcje alergiczne, w tym natychmiastowe, ogólne złe samopoczucie
• zawroty głowy, zaburzenia równowagi, drżenia, mrowienie, drętwienie,
• kołatania serca, częstoskurcz, obniżenie ciśnienia tętniczego,
• drażliwość, senność, depersonalizacja (zaburzenie postrzegania własnej osoby i otoczenia),
• duszność, kaszel, obrzęk błony śluzowej układu oddechowego,
• niedobór lub brak sił (astenia) i osłabienie kończyn dolnych.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zapalenie języka i altowe zapalenie jamy ustnej z gorączką,
• stan zapalny spowodowany zatrzymaniem odpływu żółci z wątroby (cholestatyczne zapalenie wątroby),
• przypadki uogólnionego obrzęku, omdleń i osłabienia,
• napady padaczki – duży napad padaczkowy (drgawki kloniczno-toniczne) oraz mały napad padaczkowy (bezdrgawkowy, tzw. napad typu petit mal),
• rozszerzenie źrenic oraz utrata zdolności widzenia (w obu przypadkach objawy ustąpiły po odstawieniu leku),
• przypadki obrzęku powiek, które w większości można uznać za obrzęk naczynioruchowy, biorąc pod uwagę jednoczesne wystąpienie pokrzywki,
• senność, obniżenie napięcia mięśni oraz wymioty u noworodka, co przypisano przedostaniu się do organizmu dziecka lewodropropizyny przyjmowanej przez karmiącą piersią matkę (objawy pojawiły się po karmieniu i ustąpiły spontanicznie po ominięciu kilku karmień piersią).